Κάθε συγκρότημα έχει τουλάχιστον ένα βασικό τραγούδι που παίζουν σε όλες τις ζωντανές εμφανίσεις τους και για τους Scorpions , ένα από αυτά είναι το “Wind of Change“.
Ο Klaus Meine στη νέα τους περιοδείας στο Λας Βέγκας ξεκίνησε να τραγουδά διαφορετικούς στίχους στην έναρξης του τραγουδιού προκειμένου να αντικατοπτρίζει κατάλληλα τι συμβαίνει στην Ευρώπη και εξήγησε το λόγο στη συζήτηση με τον παρουσιαστή των Loudwire Nights , Toni Gonzalez.
Οι Scorpions έγραψαν το “Wind of Change” αφού πέρασαν λίγο χρόνο στη Σοβιετική Ένωση το 1988 ενώ ήταν σε περιοδεία.
Την επόμενη χρονιά, έπαιξαν στο Moscow Music Peace Festival και στην πτώση του Τείχους του Βερολίνο. Αυτές οι εμπειρίες και τα γεγονότα – σημάδεψαν το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και ενέπνευσαν το τραγούδι.
Αλλά τώρα, καθώς η Ρωσία συνεχίζει τις ανελέητες επιθέσεις της στην Ουκρανία, ο Meine και το υπόλοιπο συγκρότημα βλέπουν το τραγούδι με λίγο διαφορετικό πρίσμα.
«Πριν έρθουμε εδώ σκεφτόμουν πώς είναι να παίζεις το «Wind of Change» με τον τρόπο που παίζαμε τόσα χρόνια και σκέφτηκα ότι δεν είναι η ώρα που μαίνεται αυτός ο τρομερός πόλεμος στην Ουκρανία, δεν έχει έρθει η ώρα να ρομαντικοποιήσω τη Ρωσία με στίχους όπως « Follow the Moskva / Down to Gorky Park» , ξέρετε;
Ήθελα να κάνω μια δήλωση για να υποστηρίξω την Ουκρανία και έτσι το τραγούδι ξεκινά τώρα με το « Now listen to my heart / It says Ukrainia / Waiting for the wind to changeς».
Ο Meine ελπίζει ότι οι άνθρωποι θα θυμούνται ότι το “Wind of Change” προορίζεται να χρησιμεύσει ως “ύμνος της ειρήνης”, ειδικά επειδή το θεωρεί το τραγούδι των Scorpions για το οποίο είναι ο πιο περήφανος.
“Εννοώ ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα, ναι, αλλά αν πρέπει να το προσεγγίσω σε ένα τραγούδι, αυτό το τραγούδι είναι τόσο ξεχωριστό στην ιστορία του συγκροτήματος λόγω του νοήματος. Όταν έγραψα αυτό το τραγούδι , εμπνεύστηκα τόσο πολύ από αυτό που είδαμε τότε στη Σοβιετική Ένωση, το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, την πτώση του Τείχους του Βερολίνου — ήταν μια στιγμή που όλοι μας και ολόκληρος ο κόσμος κοιτούσαμε σε ένα ειρηνικό μέλλον όπου επρόκειτο να ενωθούμε αντί να μας χωρίζουν οι πόλεμοι και αυτές οι διαφορές», διευκρίνισε.
«Μεγαλώσαμε στη σκιά του Τείχους του Βερολίνου όλα αυτά τα χρόνια όταν ήμασταν παιδιά, και αυτή ήταν μια τόσο καταπληκτική στιγμή στη ζωή μας που άλλαξε ολόκληρο τον κόσμο.
Ήταν σαν, «Τώρα ενώνουμε μαζί και αφήνουμε το παρελθόν πίσω .’ Είχαμε τόσες πολλές καταπληκτικές στιγμές, τόσες πολλές συναισθηματικές στιγμές που μοιραστήκαμε με τους θαυμαστές μας στη Ρωσία, αλλά αυτό αφορά το καθεστώς και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη Ρωσία που απλά δεν ξέρουν την αλήθεια. Αυτό είναι απλώς ένα γεγονός, και έτσι είναι λυπηρό να βλέπεις τι συμβαίνει και τόσοι πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν κάθε δεύτερη μέρα. Σου ραγίζει την καρδιά, είναι πραγματικά λυπηρό».
