loader image

Herman Rarebell ο θρυλικός drummer των Scorpions

Share Buttons

GET YOUR

50+ ολόκληρα χρόνια μετά….Από τη θέση των drums έχουν περάσει πάρα πολλά άτομα.Όλοι βάλανε το λιθαράκι τους, όλοι προσφέρανε, άλλοι πολύ άλλοι λιγότερο (σίγουρα κάποιοι αξίζουν ξεχωριστή αναφορά)

Wolfgang Dziony              (1964-1972)
Werner Löhr                      (1972)
Joe Wyman                        (1972-1973)
Hans-Jürgen Rosenthal (1973-1975)
Doobie Fechter                 (1974-1975)
Rudy Lenners                    (1975-1977)
Herman Rarebell               (1977-1996)
James Kottak                     (1996-2016)
Mikkey Dee                        (2016)

Live musicians

Harald Grosskopf             (1967)
Mark Cross         (2014)
Johan Franzon   (2014)

Μετά από τόσα χρόνια όμως αν δανειστώ τον στοίχο ‘’We build this house on a ROCK” για τα μέλη του συγκροτήματος σίγουρα για τη θέση των drums ο στοίχος ανήκει άξια σε έναν και μόνο (σ.σ: άποψη του αρθρογράφου).

Herman Rarebell – Herman Ze German

Για τους παλιούς ροκάδες, τα ντραμς του Herman Rarebell σήμαιναν ότι και το «Wind of Change» για τους πρώην Σοβιετικούς: συμβόλιζαν την αλλαγή́, την επανάσταση απέναντι σε κατεστημένες δομές, τάξεις και ρόλους. Απέπνεαν τον «άνεμο» της χρυσής εποχής της ροκ, που, πάνω απ’ όλα, ήταν άνεμος αλλαγής στον τρόπο σκέψης και αντίληψης των πραγμάτων γύρω μας. Ένας «άνεμος» που δεν άφησε τίποτα και κανέναν ανεπηρέαστο. Ούτε καν τον οίκο των Γκριμάλντι, αφού́ ο πρίγκιπας Αλβέρτος του Μονακό́, κρυφό́ ταλέντο στα ντραμς και ο ίδιος, αποφάσισε να συνεταιριστεί́ με τον Herman στη δισκογραφική́ εταιρία Monaco Records.

Έγινε μέλος των SCORPIONS το 1977, σε μία περίοδο όπου η μπάντα δεν είχε ακόμη καταφέρει να γίνει δημοφιλής.

Ας δούμε ποιος  είναι Herman Rarebell μέσα από ερωτήσεις:

Ερ: Τι θυμάσαι από εκείνες τις πρώτες μέρες;

Η ακριβής ημερομηνία ήταν η 18η Μαΐου 1977. Θυμάμαι να γυρίζω σπίτι μου μαζί με τον Dieter Dierks από το γάμο του Klaus Meine… Ήταν ουσιαστικά η πρώτη μας γνωριμία και κατάλαβα από την αρχή ότι είχα πολλά κοινά με όλα τα παιδιά από τους SCORPIONS αλλά και με τον Dieter προτού ακόμη γίνω μέλος του συγκροτήματος. Γνώρισα τον Rudolf στο Λονδίνο και όταν αρχίσαμε να μιλάμε, είδαμε ότι κάναμε πολύ καλή παρέα. Με ρώτησε ποια ήταν το αγαπημένο μου γκρουπ και μόλις του είπα LED ZEPPELIN φώναξε ενθουσιασμένος ότι και για εκείνον η αγαπημένη του μπάντα ήταν οι ZEPPELIN. Θυμάμαι ότι μόλις μπήκαμε στο studio την πρώτη φορά με τον Dieter Dierks θέλαμε όλοι το ίδιο πράγμα… Θέλαμε να παίξουμε μελωδικό hard rock. Είχαμε κοινά οράματα για το που θέλαμε να πάνε οι SCORPIONS. Είχαμε λοιπόν στο πίσω μέρος του μυαλού μας τη μουσική των LED ZEPPELIN, ικανότατους μουσικούς και την απίστευτη φωνή του Klaus!

Ερ: Θυμάσαι ποιο ήταν τα πρώτο τραγούδι που έπαιξες με τους SCORPIONS;

Αν δεν κάνω λάθος, το πρώτο κομμάτι που παίξαμε μαζί ήταν το “He’s a woman, she’s aman”. Μάλιστα, στην αρχή δεν υπήρχαν καθόλου στίχοι για το συγκεκριμένο τραγούδι και μου είπε ο Rudolf: «Εσύ έχεις μείνει περισσότερο από τον καθένα μας στην Αγγλία, ξέρεις καλύτερα τη γλώσσα, κάτσε και γράψε τους στίχους»! Αυτοί ήταν και οι πρώτοι στίχοι που έγραψα ποτέ για το συγκρότημα… Ωραίος τίτλος για να ξεκινήσεις την καριέρα σου (γέλια)!

Ερ: Κατά τη γνώμη σου, γιατί οι SCORPIONS δεν είχαν καταφέρει ακόμη να πετύχουν αξιόλογη εμπορική επιτυχία μέχρι εκείνου του σημείου;

Προσωπικά, πιστεύω ότι η μπάντα μέχρι το 1977 είχε ουσιαστικά το βλέμμα της στραμμένο προς δύο κατευθύνσεις. Από τη μία, υπήρχε ο Uli με τις επιρροές του από τον Hendrix και από την άλλη υπήρχε η μελωδική πλευρά των SCORPIONS που εκφραζόταν από τον Rudolf και τον Klaus. Αυτή η διπλή κατεύθυνση μπέρδευε τους οπαδούς αλλά και τους ακροατές γενικότερα, αφού δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν προς τα πού ήθελε να πάει το συγκρότημα. Θυμάμαι όταν τους είχα δει στο Marquee Club είχα μπερδευτεί και εγώ ο ίδιος, αφού μου άρεσαν οι μελωδίες αλλά χαλούσαν ύστερα από λίγο με την Hendrix-ατμόσφαιρα που δημιουργούσε η κιθάρα του Uli.

Ερ: Πότε τους είδες στο Marquee;

Δεν θυμάμαι ακριβώς το μήνα, αλλά ήταν φθινόπωρο του 1976. Τους είδα μετά από λίγο καιρό σε ένα μέρος που το έλεγαν Sun Circus… Εκεί έλαβε χώρα και η audition για τη θέση του ντράμερ. Υπήρχαν 50 μουσικοί συγκεντρωμένοι εκεί και αφού παίξαμε τρία κομμάτια ο καθένας, μας είπαν ότι θα μας τηλεφωνήσουν να μας πουν τι έγινε τελικά. Φυσικά, δεν περίμενα και πολλά πράγματα… Ωστόσο, με πήραν τηλέφωνο την επόμενη μέρα και μου είπαν ότι εγώ θα ήμουν ο νέος ντράμερ των SCORPIONS. Το θέμα ήταν ότι ήθελαν να τους δώσω το drum-kit μου και να το πάρουν στο Ανόβερο μαζί τους. Σε μένα έδωσαν ένα από εκείνα τα φθηνά εισιτήρια που αν χάσεις την ημέρα της πτήσης το εισιτήριο δεν μπορεί να αλλάξει και φυσικά δεν έχει καμία αξία. Όταν το είδα και τους είπα ότι το εισιτήριο δεν ισχύει, μου απάντησαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και τα έχουν κανονίσει. Εννοείται, βέβαια, ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα (γέλια). Οπότε αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία με το συγκρότημα… Τα ντραμς μου ήταν στη Γερμανία και εγώ βρισκόμουν στο αεροδρόμιο του Λονδίνου με ένα εισιτήριο που δεν ίσχυε!

Ερ: Το όνομα σου έχει συνδεθεί με ένα από τα πιο διάσημα live άλμπουμ όλων των εποχών, το “Tokyo Tapes”. Όταν παίζατε εκεί, καταλαβαίνατε ότι ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο ή ήταν ακόμη μία περιοδεία για εσάς;

Σε καμία περίπτωση, δεν ήταν κάτι συνηθισμένο. Μας άρεσε πολύ που υπήρχαν όλοι αυτοί οι οπαδοί στην Ιαπωνία και ζούσαμε ουσιαστικά ένα όνειρο. Θυμάμαι, ότι όταν προσγειωθήκαμε στην Ιαπωνία αγόρασα ένα κιμονό…

Ερ: Τι χρώμα;

Κόκκινο… Δεν το έβγαλα σχεδόν καθόλου για τρεις εβδομάδες! Ήθελα να δείξω σε όλους στο Ανόβερο ότι είχα πάει στην Ιαπωνία (γέλια). Να σκεφτείς, αρχίσαμε να το παίζουμε λίγο stars στη Γερμανία και κανένας δεν μας έδινε σημασία αφού ήμασταν παντελώς άγνωστοι. Όταν κυκλοφόρησε το “Tokyo  Tapes” έγινε ένας σχετικός ντόρος στη Γερμανία αλλά ήταν η πρώτη φορά που μας πρόσεξαν στην Αμερική. Μάλιστα, ο manager David Krebs μας πρότεινε να συνεργαστούμε… Μας είπε ότι θα ανοίγαμε τις συναυλίες των AC/DC και δεν το πιστεύαμε. Πήγαμε στην Αμερική, υπογράψαμε συμβόλαια και αρχίσαμε να ηχογραφούμε το “Lovedrive”, το οποίο μας έδωσε τον πρώτο μας χρυσό δίσκο στην Αμερική. Πρέπει να σου πω ότι στη Γερμανία μας πρόσεξαν ουσιαστικά το 1984 με το “Still loving you”. Στον υπόλοιπο κόσμο είχαμε γίνει ήδη γνωστοί με το “Blackout”.

Ερ: Πιστεύεις ότι το “Lovedrive” θα ήταν ίδιο αν παρέμενε στη μπάντα ο Uli;

Σε καμία περίπτωση… Πιστεύω ότι θα απαιτούσε από τον Rudolf και τον Klaus να ηχογραφήσουν τα δικά του κομμάτια που φυσικά δεν θα είχαν καμία απολύτως σχέση με το κλίμα του δίσκου. Άκου μία ωραία ιστορία… Ήμασταν στην Ιαπωνία και ήταν να εμφανιστούμε στην Ιαπωνική τηλεόραση και να παίξουμε το “He’s a woman, she’s a man”. Ο Uli αρνήθηκε να εμφανιστεί μαζί μας γιατί θεωρούσε ότι το solo στο συγκεκριμένο κομμάτι ήταν κατώτερο των δυνατοτήτων του και δεν του άρεσε να παρουσιάσει κάτι τέτοιο στους οπαδούς του. Από την αρχή δεν του άρεσε το κομμάτι αυτό, αλλά έτσι είναι ο Uli… Φανταστικός κιθαρίστας αλλά όταν του καρφωθεί κάτι στο μυαλό δεν του αλλάζεις γνώμη. Εκείνη την περίοδο, μου είπε ο Rudolf ότι ο αδερφός του, ο Michael, είχε φύγει από τους UFO και θα ήταν ο αντικαταστάτης του Uli. Ο Michael έπαιξε σε τέσσερα κομμάτια από το “Lovedrive”: στα “Another piece of meat”, “Loving you Sunday morning”, “Coast to coast” και το ομώνυμο τραγούδι. Ήξερα από την αρχή ότι ο Michael αποκλείεται να παρέμενε στους SCORPIONS για πολύ καιρό, αφού δεν ήταν και στα καλύτερα του εκείνη την εποχή.

Ερ: Μίλησε μας λίγο για την ατμόσφαιρα στο συγκρότημα εκείνη την περίοδο. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι θα πρέπει να ήταν εξαιρετικά δύσκολο για εσάς να έχετε στο συγκρότημα κάποιον που αντιμετωπίζει προβλήματα με το αλκοόλ και καταρρέει στη σκηνή…

Ναι, ήταν πολύ δύσκολα για όλους και ιδιαίτερα για τον Rudolf, αφού ήταν αδερφός του. Θα σου αναφέρω μόνο ένα χαρακτηριστικό επεισόδιο για να καταλάβεις πως ήταν η κατάσταση με τον Michael… Ήμασταν έτοιμοι να βγούμε στη σκηνή για να δώσουμε μία συναυλία στη Lyon, για την οποία είχαν εξαντληθεί όλα τα εισιτήρια. 5 λεπτά πριν ξεκινήσει το live, κατευθυνόμουν προς την τουαλέτα και βλέπω ξαπλωμένο, σε ημιλιπόθυμη κατάσταση έναν τύπο με ξανθά μαλλιά… Σκέφτηκα ότι θα πρέπει να ήταν οMichael… Πήγα κοντά του, τον σκούντηξα –δεν καταλάβαινε και πολλά πράγματα- και φώναξα δύο roadies για να με βοηθήσουν να τον συνεφέρουμε και να ανέβει στη σκηνή. Έβγαλε όλο το show, έχοντας αριστερά και δεξιά τους δύο roadies να τον κρατάνε! Την επόμενη φορά που ήταν να παίξουμε, ο Michael είχε εξαφανιστεί! Μάθαμε ότι είχε πάρει τη μηχανή του και κατευθυνόταν προς την Ισπανία!

Ερ: Γιατί στην Ισπανία;

Ούτε που ξέρω (γέλια)! Εκεί που πηγαίναμε στον προορισμό μας με το αυτοκίνητο, βλέπουμε στην άκρη του δρόμου, μία ξανθιά κοπέλα να κάνει ωτοστόπ… Ήταν η κοπέλα του Michael, με την οποία τσακώθηκε στη διαδρομή και την κατέβασε στη μέση του πουθενά! Ήρθε ο Matthias (Jabs) στο συγκρότημα αλλά μόλις επέστρεψε από το ταξίδι του στην Ισπανία, ξανά πήραμε πίσω τον Michael… Όχι και η πιο έξυπνη απόφαση που μπορούσαμε να είχαμε πάρει!!! Όταν ο Michael άρχισε πάλι να συμπεριφέρεται αλλόκοτα, είπαμε στον Matthias να έρθει ξανά και εκείνος μας είπε ότι αν ήταν να ξαναφύγει δεν θα ερχόταν καθόλου! Τα υπόλοιπα είναι ιστορία… Νομίζω ότι σου περιέγραψα την ατμόσφαιρα εκείνη την εποχή.

Ερ:  Το “Animal magnetism” είχε ένα ακόμη προκλητικό εξώφυλλο, όπως άλλωστε και το “Lovedrive”. Ήταν μία απόφαση που πήρατε από κοινού με το management με σκοπό να σοκάρετε τον κόσμο ή απλώς έτυχε να βγει έτσι;

Θα σου πω ακριβώς τι έγινε… Πριν πάω στους SCORPIONS, ζούσα στην Αγγλία για 6 χρόνια και εκεί είχα γνωρίσει έναν τύπο που δούλευε για την Hipgnosis. Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που δούλευαν και όταν ήρθε η ώρα να κάνουμε το “Lovedrive”, τους πήρα τηλέφωνο και τους ρώτησα αν ενδιαφέρονταν να κάνουν το εξώφυλλο για το δίσκο μίας Γερμανικής μπάντας. Η απάντηση τους ήταν: «Αν μας πληρώσεις, γιατί όχι;». Πήγαμε με τον Klaus στο Λονδίνο και συναντηθήκαμε με τον Storm Thorgerson για να του πούμε τι σκεφτόμασταν για εξώφυλλο. Πιστεύω ότι η δουλειά που έκανε στο “Lovedrive” ήταν εντυπωσιακή. Μάλιστα, το Playboy ανακήρυξε το συγκεκριμένο εξώφυλλο ως το καλύτερο της χρονιάς… Με τα δικά τους κριτήρια, φυσικά (γέλια)! Το εξώφυλλο λογοκρίθηκε στην Αμερική και λόγω αυτής της εξέλιξης, άρχισε να πουλάει πολλά αντίτυπα αφού όλοι ήθελαν να δουν περί τίνος πρόκειται. Στη συνέχεια ο Storm ανέλαβε και το σχεδιασμό του “Animal magnetism”… Του εξήγησα ότι ήθελα κάτι εξίσου περίεργο με το “Lovedrive” και μόλις του είπα τον τίτλο του δίσκου, σκέφτηκε το εξώφυλλο με τον τύπο, το σκυλί και την κοπέλα… Όλοι ήξεραν τι πραγματικά κρυβόταν πίσω από αυτό αλλά κανείς δεν το έλεγε! Μου άρεσε, επίσης, η φωτογράφηση του Helmut Newton για το “Love at first sting” αλλά μακάρι να συνεχίζαμε να δουλεύαμε με τον Storm γιατί είχε μία πολύ καινοτόμο προσέγγιση και είναι ένας πολύ ιδιόρρυθμος καλλιτέχνης.

Ερ: Το “Blackout” και αργότερα το “Love at first sting” κυκλοφόρησαν αφού πρώτα είχαν προηγηθεί τα προβλήματα υγείας με τη φωνή του Klaus. Υπήρχε κάποια στιγμή που φοβήθηκες ότι η μπάντα ήταν στα πρόθυρα της διάλυσης;

Φυσικά. Το φόβο αυτόν τον είχα συγκεκριμένα από την περίοδο των ηχογραφήσεων του “Blackout” όταν ο Klaus διαπίστωσε το πρόβλημα με τις φωνητικές χορδές. Δεν θέλαμε σε καμία περίπτωση να πάρουμε άλλον τραγουδιστή και περιμέναμε 9 μήνες μέχρι να γίνει τελείως καλά ο Klaus. Το management μας ρωτούσε πότε θα κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος για να πάμε στην Αμερική να περιοδεύσουμε. Πάντως, είχα φοβηθεί ότι ίσως κάπου εκεί θα τελείωνε το ταξίδι των SCORPIONS.

Ερ: Όπως και με άλλα άλμπουμ Scorpions, είχες credits για περισσότερα από τα μισά τραγούδια στο άλμπουμ, συμπεριλαμβανομένου και του Blackout. Ποια ήταν η ιστορία πίσω από τους στίχους σε αυτό το τραγούδι;

Παίξαμε μία νύχτα στο Dubuque. (Αϊόβα). Είχαμε παίξει με τους Judas Priest και τους Def Leppard. Μετά την παράσταση, πήγαμε πίσω στο ξενοδοχείο. Ο Rudolf ήταν  μεθυσμένος εκείνη τη νύχτα και μπαίνοντας στο λόμπι του ξενοδοχείου, όπου όλοι παρακολουθούσαν τηλεόραση πήρα ένα κουτάκι μπύρας από το τραπέζι και το έριξα στο πίσω μέρος της τηλεόρασης. Η τηλεόραση άρχισε να καπνίζει όπως και στις ταινίες (γέλια). Τον πήρα στο ασανσέρ και τον πήγα στο δωμάτιό του. Το επόμενο πρωί τον ρώτησα. “Θυμάσαι τι έκανες χθες το βράδυ;” (γέλια), με κοίταξε και είπε: “Όχι.” Και είπα: Έπαθες Blackout. Άρχισα να γράφω τους στίχους εκείνο το πρωί στο ξενοδοχείο και λίγες μέρες αργότερα ήρθε σε εμένα με το riff. Έτσι είχαμε το τραγούδι. Αργότερα είπαμε: “Γιατί να μην πούμε το άλμπουμ. Blackout! Αυτή ήταν η πρότασή μου και είμαι χαρούμενος που η μπάντα δέχθηκε την πρότασή μου.

Ερ: Ο Dieter Dierks είχε παραγάγει κάθε άλμπουμ των Scorpions από τότε που μπήκες στο συγκρότημα. Πώς σου άρεσε να δουλεύεις με τον Dieter;

Ο Dieter και εγώ έχουμε πολύ στενή φιλία μέχρι σήμερα. Εύχομαι η μπάντα να είχε πάρει τον Dieter πίσω αφού απέκτησε τις εμπειρίες της με τον Bruce Fairbaim και τον Keith Olsen.  Δημιούργησε τον χαρακτηριστικό ήχο των Scorpions .

Ερ: Γιατί σας πήρε 3-4 χρόνια να κυκλοφορήσετε νέο άλμπουμ, μετά το “Love at first sting”;

Το 1986, μετά την κυκλοφορία του “World wide live”, πήγαμε στο studio του Dieter Dierks και του παρουσιάσαμε τα κομμάτια που είχαμε γράψει. Δεν του άρεσε ούτε ένα και μας ζήτησε να γράψουμε νέα τραγούδια. Τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο 1987 πήγαμε ξανά στον Dieter και εκείνος ξετρελάθηκε με τα νέα τραγούδια, που αργότερα μπήκαν στο “Savage amusement”. Οπότε, η αιτία για την καθυστέρηση ήταν ουσιαστικά το γεγονός ότι ο Dieter δεν είχε μείνει ικανοποιημένος με το επίπεδο των πρώτων συνθέσεων.

Ερ: Σου άρεσε η παραγωγή του “Savage Amusement”;

Για μένα, η παραγωγή ήταν πολύ «ψυχρή», πολύ κοντρολαρισμένη… Ήταν η πρώτη φορά που ο Dieter άρχισε να δουλεύει με υπολογιστές και ήθελε ο δίσκος να έχει την ατμόσφαιρα του τελευταίου δίσκου των DEF LEPPARD (“Hysteria”). Να σκεφτείς ότι έπαιξα όλα τα τύμπανα ζωντανά στο studio και αργότερα ο Dieter τα έκανε και ακούγονταν σαν να έβγαιναν μέσα από computer! Θεωρούσε ότι οι εποχές ήταν τέτοιες που έπρεπε να ακούγονται τα πάντα κατά αυτόν τον τρόπο. Για παράδειγμα, αν εγώ είχα παίξει ένα εκατοστό του δευτερολέπτου πιο αργά ή πιο γρήγορα από το «κανονικό», το computer διόρθωνε αυτόματα το λάθος.

Ερ: Άρα η παραγωγή δεν σου άρεσε…

Σωστά!

Ερ: Αν ρωτήσεις 10 άτομα να σου πουν αν γνωρίζουν τους SCORPIONS είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι 9 τουλάχιστον θα έχουν ακούσει μία φορά αυτό το όνομα. Αν ρωτήσεις όμως αν ξέρουν το “Wind of change” θα απαντήσουν μάλλον καταφατικά και οι 10. Πίστευες ότι αυτό το κομμάτι θα άλλαζε τις ζωές τόσων ανθρώπων;

Το 1989 δώσαμε μία συναυλία μαζί με άλλα συγκροτήματα στη Μόσχα… Ήταν το Moscow Peace Festival. Εκεί υπήρχαν 400-500 στρατιώτες για να διατηρούν την τάξη και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι κατά τη διάρκεια του show των SCORPIONS, αυτοί οι στρατιώτες πετούσαν τα καπέλα τους στον αέρα, τραγουδούσαν τη μελωδία των τραγουδιών και ήταν έτοιμοι να αγκαλιάσουν την ελευθερία και να ροκάρουν όπως εμείς στη Δύση. Το συναίσθημα ήταν μοναδικό. Όταν επιστρέψαμε στη Γερμανία, ο Klaus έγραψε το κομμάτι για να περιγράψει αυτό που ένιωθε τη στιγμή που έπαιζε μπροστά σε αυτόν τον κόσμο. Ξέρεις κάτι; Ήμουν ο πρώτος που άκουσα κάτι από το “Wind of change”, όταν πήγα στο σπίτι του Klaus και μου σιγοτραγούδησε τη μελωδία και φυσικά μου ξεκίνησε με το περίφημο σφύριγμα. Όταν παίξαμε το τραγούδι στους ανθρώπους της εταιρίας, μας ζήτησαν να μη συμπεριλάβουμε το σφύριγμα στην αρχή και στο τέλος του κομματιού… Τι ξέρουν άλλωστε οι τύποι αυτοί από μουσική (γέλια)! Μόλις, πάντως, άκουσα το κομμάτι είπα στον Klaus ότι αυτό θα γίνει το μεγαλύτερο hit των SCORPIONS. Μπορείς να τον ρωτήσεις για να το επιβεβαιώσεις… Ο Rudolf και ο Matthias δεν ήταν και τόσο ενθουσιασμένοι αφού πίστευαν ότι πηγαίνουμε σε μία πολύ εμπορική κατεύθυνση. Ο Keith Olsen έκανε μία άριστη δουλειά στην παραγωγή. Οι γυναίκες αμέσως λάτρεψαν το κομμάτι, σε τέτοιο σημείο που έρχονταν στις συναυλίες μας για να το ακούσουν και μόλις το άκουγαν έφευγαν γιατί δεν άντεχαν τα hard rock κομμάτια μας. Είπα στον Rudolf να το παίζουμε στο τέλος για να μην αδειάζει ο χώρος (γέλια)! Από την άλλη, χάσαμε και πολλούς παραδοσιακούς οπαδούς μας που είδαν το “Wind of change” σαν ένα ξεπούλημα… Ανοίξαμε όμως μία διαφορετική αγορά για τους SCORPIONS. Έτσι μετά τα “Still loving you” και “Rock you like a hurricane” αποκτήσαμε ένα ακόμη τεράστιο hit σε όλο τον κόσμο, αφού το “Wind of change” καρφώθηκε στην κορυφή των charts. Τώρα που ανέφερα το “Rock you like a hurricane”, πρέπει να υπογραμμίσω ότι το τραγούδι αυτό μπήκε στο Top Ten του Billboard στην Αμερική, ενώ στην Ευρώπη δεν μπήκε ούτε καν στα 20 πρώτα. Αντίθετα, το “Still loving you” ήταν 6 μήνες στην κορυφή των Γαλλικών charts και τέσσερις βδομάδες στην κορυφή στη Γερμανία. Το “Wind of change” ήταν παντού στην πρώτη θέση, εκτός από την Αγγλία που ήταν μόνιμα στη δεύτερη θέση πίσω από τη μπαλάντα του Bryan Adams (“Everything Ido, I do it for you”) για την ταινία με τον Ρομπέν των δασών.

Ερ: Μια μεγάλη στιγμή στην ιστορία των Scorpions ήταν η συνάντησή σας με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στο Κρεμλίνο. Πώς βίωσες αυτή την εμπειρία; Λίγο πριν είχε κυκλοφορήσει και η μεγάλη επιτυχία σας «Wind of Change», που συνδύασε την επίσκεψή σας στη Ρωσία με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου…

«Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από τη συνάντηση με τον Γκορμπατσόφ, ήταν ένας ευχάριστος άνθρωπος. Μία ιστορία όμως θα θυμάμαι για πάντα. Μας ρώτησε: «Τι είναι το χέβι μέταλ;». Όταν ο Γκρουτσόφ είχε την ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη, έβγαλε το παπούτσι του και χτύπησε με αυτό το τραπέζι! «Αυτό είναι χέβι μέταλ!» είπε ο Γκορμπατσόφ! Παίξαμε  στο Moscow Piece festival,  το μεγαλύτερο φεστιβάλ που είχε γίνει ποτέ στη Ρωσία με άλλες μπάντες, όπως οι Bon Jovi, Motley Crue, Ozzy Osbourne κ.ά. Εκεί, ο Κλάους συνέλαβε την ιδέα του “Wind of Change”,  και συνδυάστηκε με ένα άλλο μεγάλο γεγονός, τη συναυλία του Roger Waters πάνω στο Τείχος του Βερολίνου, όπου μας κάλεσε να παίξουμε μαζί του και μαζί με άλλους πολύ γνωστούς καλλιτέχνες. Γενικά, αυτή ήταν μια πολύ σημαντική εποχή για τους Scorpions».

Ερ: Ας πούμε ότι είμαστε κάπου στο μέλλον… Δέκα χρόνια από τώρα, κάθεσαι μ έναν πιτσιρικά και μιλάτε για μουσική. Αν σε ρωτούσε να του πεις μία μόνο στιγμή από την καριέρα σου με τους SCORPIONS, ποια θα του ανέφερες;

Χωρίς δεύτερη σκέψη, το US Festival του 1983 στο San Bernardino στην Καλιφόρνια. Η ατμόσφαιρα ήταν ανεπανάληπτη και 400.000 κόσμος είχε έρθει για να τα δώσει όλα… Οι SCORPIONS όχι μόνο τα έδωσαν όλα εκείνη την ημέρα αλλά απέδειξαν ότι όταν παίζουν live βρίσκονται στο στοιχείο τους!

Ερ: Αν και δεν μου αρέσει να βαθμολογώ ένα δίσκο, τι βαθμό θα έβαζες στο “Face the Heat”;

10! Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό το άλμπουμ… Τα τραγούδια αλλά και η παραγωγή μου θύμισαν τις παλιές μέρες των SCORPIONS όπου δεν ήταν τίποτα σχεδόν ραφιναρισμένο και απλά μπαίναμε στο studio και ροκάραμε. Ο μακαρίτης Bruce Fairbairn τα πήγε περίφημα.

Ερ: Το 1996 αποχώρησες απο τους Scorpions. Πώς ενημερώθηκε η μπάντα για την απόφαση σου;

Τον Δεκέμβριο του 1995 συναντήθηκα με τον Klaus τον Rudolf, και τον Matthias. Τους είπα. “Έχω μια προσφορά να ξεκινήσω μια δισκογραφική εταιρεία στο Μόντε Κάρλο Θα το αποκαλούμε Monaco Records Θέλω να κάνω κάτι άλλο” Είπαν, “Ωχ όχι Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, Μην πας, Δεν μπορείς να μας αφήσεις μετά από 20 χρόνια. Είπα: ‘Όλα τα πράγματα κάποτε τελειώνουν,το δικό μου στη μουσική είναι εδώ. Αλλάζουμε  και δεν μου αρέσει η κατεύθυνση στην οποία θέλετε να πάμε. Δεν θέλω να παίξω soft rock. Θέλω να ξεκινήσω δισκογραφική εταιρεία και να κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό. ”

Ερ: Όπως προανέφερες, μετά την αποχώρησή σου από το γκρουπ ίδρυσες τη δισκογραφική εταιρία Μόνακο Ρέκορντς, μαζί με τον πρίγκιπα Αλβέρτο του Μονακό. Πώς έγινε η γνωριμία σας και πώς αποφασίσατε να συνεργαστείτε;

«Όπως θα γνωρίζεις, το Μόντε Κάρλο δεν είναι ένα πολύ μεγάλο μέρος, οπότε δεν ήταν δύσκολο για τον πρίγκιπα Αλβέρτο να μάθει ότι ζούσα εκείνη την εποχή εκεί. Έτσι γνωριστήκαμε και, πάνω στην κουβέντα, ανακάλυψα ότι έπαιζε και αυτός ντραμς, μάλιστα είχε πάει και σε σχολή στην Αμερική. Αγαπούσε ιδιαίτερα το δίσκο μας “Blackout” και ήρθε μερικές φορές σπίτι μου να παίξουμε ντραμς μαζί. Κάποια στιγμή, λοιπόν, αποφασίσαμε ότι ίσως θα ήταν καλή ιδέα να ιδρύσουμε μια δισκογραφική εταιρία εκεί και γι’αυτό της δώσαμε αυτό το όνομα».

Ερ: Ποιες είναι οι σχέσεις που είχες εσύ και οι Scorps με άλλους μουσικούς το 80?

Ήταν καλές. Κάναμε όπως ξέρετε πολλά φεστιβάλ και περιοδείες με άλλα συγκροτήματα. Ήμασταν πάντα φιλικοί, ακόμα και στα support μας!!!

Ερ: Έχεις συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της ροκ και της Blues μουσικής σκηνής (είτε σε ζωντανές εμφανίσεις είτε για την ηχογράφηση δίσκου), όπως για παράδειγμα, στο Rock Legends Adventure, που έπαιξες με τους Steve Lukather και Bobby Kimball των Toto, τον Ian Paice των Deep Purple, τον Pete York κ.ά. Σχεδιάζεις κάτι παρόμοιο για το μέλλον;

«Αυτό είναι κάτι που δεν το ξέρω. Είναι κάτι που θα μπορούσε να γίνει ακόμα και αύριο. Θα μπορούσε να μου γίνει μια ενδιαφέρουσα πρόταση, να την αποδεχτώ κι έτσι να γίνει κάτι ανάλογο. Αυτά τα πράγματα, πολλές φόρες, αν είναι να συμβούν, απλά συμβαίνουν».

Ερ: Όταν ήσουν μέλος των Scorpions συμμετείχες σε άλλες ηχογραφήσεις άλλων συγκροτημάτων ως guest?

Όχι. Ήμουν παραγωγός σε ένα άλμπουμ ενός Αμερικανού κιθαρίστα του D. H. Cooper. Έπαιξα ντραμς σε αυτό το άλμπουμ φυσικά!

Ερ: Θα ήθελα να γνωρίζω ποια είναι η πιο έντονη εμπειρία σου από την τουρνέ με τους Scorprions.

Είναι δύσκολο να το πω, γιατί είχα τόσες πολλές. Η ηχογράφηση του Crazy World ήταν έντονη λόγο του τρόπου που γράψαμε και ηχογραφήσαμε αυτό το άλμπουμ.

Ερ: Πώς προέκυψε η ιδέα για την δημιουργία δικής σου μπάντας. Ήταν κάτι που σκέφτηκες αφού έφυγες από τους Scorpions ή υπήρξε κάποιο άλλο ερέθισμα.

Επειδή έχω δημιουργικότητα θεώρησα ότι θα ήταν καλό να είμαι παραγωγός και να έχω την δική μου μπάντα. Επειδή δεν είμαι πια με τους Scorpions είχα την ανάγκη σαν μουσικός να εμφανιστώ live ξανά και να κάνω ένα καινούριο άλμπουμ. Αυτός είναι ο λόγος που έκανα δικό μου άλμπουμ με δική μου μπάντα. Το σκέφτηκα μετά την αποχώρηση μου από τους Scorpions.

Ερ: Πώς αισθάνθηκες στο Wacken? Είναι κάτι που θα ήθελες να ξανακάνεις?

Βεβαίως, το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να μου το ζητήσουν.

Ερ: Ποια είναι η μεγαλύτερη επιρροή σου σαν ντράμερ και ποια σαν μουσικός?

Για μένα ήταν και είναι οι Led Zeppelin και ο John Bonham.

Ερ: Ποιο είναι το αγαπημένο σου άλμπουμ?

Όλα των Led Zeppelin.

Ερ: Φημολογείται ότι το Coast to Coast είχε στίχους οι οποίοι ποτέ δεν ηχογραφήθηκαν. Ισχύει κάτι τέτοιο;

Όχι το τραγούδι δεν είχε ποτέ στίχους.

Ερ: Με ποιους μουσικούς θα ήθελες να είχες συνεργαστεί;

Θα ήθελα πολύ να είχα παίξει με τον Jimmy Page ή τον Jeff Beck, και φυσικά με τον μεγάλο Robert Plant! Στο μπάσο μου άρεσε πάντα ο τρόπος που ο John Paul Jones έπαιζε. Επίσης ο Chris Squire (έπαιξα μαζί του στο Λος Άντζελες).

Ερ: Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι από αυτά που έχεις γράψει;

Passion rules the game

Ερ: Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι από τους Scorpions γενικά;

Αυτό είναι δύσκολο. Rock you like a hurricane, Dynamite, Blackout & China White.

Ερ: Ποια είναι τα πέντε πιο αγαπημένα σου κομμάτια γενικά;

The Crunge, Candy Store, The Wanton Song, In my time of Dying, Kasmir.Όλα είναι των Led Zeppelin.

Ερ: Αν ήταν να χαθούν όλα τα κομμάτια των Scorpions και έμεναν τρία ποια θα ήθελες να σώσεις;

Rock you like a hurricane, Passion rules the game, Dynamite.

Ερ: Ποια μπάντα (πέρα από τους Scorpions) θεωρείς σημαντική ως προς τη συμβολή της στο μουσικό στερέωμα και ποια είναι η άποψη σου για τους Led Zeppelin και Pink Floyd.

Οι Led Zeppelin εκτός φυσικά από τους Beatles και τους Rolling Stones. Οι Led Zeppelin είναι ακόμα η αγαπημένη μου μπάντα. Μου αρέσουν και οι Pink Floyd αλλά εξαρτάται από την στιγμή.

Ερ: Ποιο τραγούδι από τους Scorpions σου άρεσε πιο πολύ να παίζεις στις περιοδείες σας?

Όλα, ειλικρινά

Ερ: Σε ποιο άλμπουμ των Scorpions θεωρείς ότι έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό;

Σε όλα!

Ερ: Τι νομίζεις για τους διαδόχους σου στους Scorpions?

Αν ρωτάς για τον Rudy Lenners τότε μπορώ να σου πω ότι ο Rudy είναι πολύ καλός άνθρωπος και μου αρέσει πολύ (σαν ντράμερ και σαν άνθρωπος). Αν ρωτάς για τον James Kottak το ίδιο ισχύει και για αυτόν. Εγώ σύστησα τον James στην μπάντα όταν αποφάσισα να φύγω!

Ερ: Πιστεύεις ότι θα μπορούσε να υπήρχε καλύτερος συνεχιστής σου από τον James Kottak ως ντράμερ των Scorpions (κρίνοντας 10 χρόνια μετά)

Πάντα υπάρχει κάποιος καλύτερος. Το θέμα είναι αν έχει την κατάλληλη χημεία με το συγκρότημα και αυτό είναι μια ερώτηση που μόνο οι Rudolf, Klaus και Matthias μπορούν να σου απαντήσουν.

Ερ: Μετάνιωσες που αποχώρησες από τους Scorpions; Μακάρι να επέστρεφες, γιατί κατά τη γνώμη μου ήσουν ο καλύτερος ντράμερ που είχαν.

Ευχαριστώ για το κομπλιμέντο. Το νομίζω κι εγώ (χαχαχα). Ας δούμε τι θα φέρει το μέλλον. Δεν έχω πρόβλημα να ξαναπαίξω μαζί τους, όπως ξέρετε.

Ερ: Αν θα μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω θα άλλαζες την απόφαση σου να φύγεις από το συγκρότημα;

Ναι

Ερ: Υπάρχει πιθανότητα να σε ξαναδούμε πίσω από τα τύμπανα των SCORPIONS;

Είναι η ερώτηση που δεν μπορώ να αποφύγω… Θα γυρνούσα στους SCORPIONS μόνο εάν παίρναμε τον Dieter Dierks για παραγωγό και ακουγόμασταν σαν SCORPIONS ξανά.

Ερ: Έχεις συζητήσει αυτό το ενδεχόμενο με τον Rudolf, τον Matthias και τον Klaus;

Τους το έχω πει αλλά ακόμη δεν έχω λάβει κάποια απάντηση ούτε έχει υπάρξει κάποια αντίδραση από μέρους τους.

Credits σε τραγούδια

Album: Taken by force

HE’S A WOMAN – SHE’S A MAN

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

Album: Lovedrive

LOVING YOU SUNDAY MORNING

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

ANOTHER PIECE OF MEAT

Music: Rudolf Schenker, Herman Rarebell
Lyrics: Herman Rarebell

IS THERE ANYBODY THERE

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

Album: Animal magnetism

MAKE IT REAL

Music: Rudolf Schenker

Lyrics: Herman Rarebell

DON’T MAKE NO PROMISES (YOUR BODY CAN’T KEEP)

Music: Matthias Jabs

Lyrics: Herman Rarebell

HOLD ME TIGHT

Music: Rudolf Schenker

Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

FALLING IN LOVE

Music: Herman Rarebell

Lyrics: Herman Rarebell

ONLY A MAN

Music: Rudolf Schenker

Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

ANIMAL MAGNETISM

Music: Rudolf Schenker

Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

HEY YOU

Music: Rudolf Schenker

Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

Album: Blackout

BLACKOUT

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell, Sonja Kittelsen

YOU GIVE ME ALL I NEED

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Herman Rarebell

NOW!

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

DYNAMITE

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

ARIZONA

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Herman Rarebell

Album: Love at first sting

BAD BOYS RUNNING WILD

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

ROCK YOU LIKE A HURRICANE

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

Album: Savage Amusement

DON’T STOP AT THE TOP

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

PASSION RULES THE GAME

Music: Herman Rarebell
Lyrics: Klaus Meine

LOVE ON THE RUN

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell

Album: Crazy world

TEASE ME PLEASE ME

Music: Matthias Jabs, Jim Vallance
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell, Jim Vallance

DON’T BELIEVE HER

Music: Rudolf Schenker, Jim Vallance
Lyrics: Herman Rarebell, Klaus Meine, Jim Vallance

RESTLESS NIGHTS

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell, Jim Vallance

LUST OR LOVE

Music: Klaus Meine
Lyrics: Klaus Meine, Herman Rarebell, Jim Vallance

KICKS AFTER SIX

Music: Francis Buchholz, Jim Vallance
Lyrics: Herman Rarebell, Klaus Meine, Jim Vallance

HIT BETWEEN THE EYES

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Herman Rarebell, Klaus Meine, Jim Vallance

MONEY AND FAME

Music: Matthias Jabs
Lyrics: Matthias Jabs, Herman Rarebell 

CRAZY WORLD

Music: Rudolf Schenker
Lyrics: Klaus Meine, Rudolf Schenker, Herman Rarebell, Jim Vallance

 

Πηγές άρθρου

http://musicguy247.typepad.com

Home

http://www.rockhard.gr/

https://chrysadrakopoulou.files.wordpress.com/2009/07/cf83cf85cebdceadcebdcf84ceb5cf85cebeceb7-herman-rarebell.pdf

Rock Pages in Greece

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More