loader image

A night to remember

Share Buttons

GET YOUR

Απόσπασμα από το Hurricane 19

SCORPIONS – 03/08/2006 WACKEN FESTIVAL

Wacken. Χωριό της Γερμανίας, 70 χλμ βόρεια από το Αμβούργο, με πληθυσμό λίγο πάνω από 2.000 κατοίκους. Κάθε χρόνο τον Αύγουστο και για τρεις μέρες, ο πληθυσμός του αυξάνεται κατά 80.000, από τους metalheads που καταφθάνουν από όλη την Ευρώπη για το ομώνυμο festival. Το Wacken Festival διάλεξαν και οι Scorpions για την μοναδική εμφάνιση τους, έως τώρα, μαζί με τον Uli Jon Roth, Herman Rarebell και Michael Schenker. Αρκετοί ήταν αυτοί που ταξίδεψαν από όλο τον κόσμο, αρκετοί Έλληνες από Ελλάδα, άλλοι που μένουν μόνιμα Γερμανία, Αγγλία. Μαζί με όλους αυτού βρέθηκαν και αρκετά παιδιά του Greek Sting Fan Club τα οποία, στα κείμενα που ακολουθούν, μοιράζονται την εμπειρία που έζησαν…


Πραγματικά μια νύχτα που θα θυμάμαι για όλη μου την ζωή. Η απόλυτη μουσική νύχτα που θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου μέχρι να πεθάνω. Στιγμές που θα περιγράφω στα παιδιά μου με κάθε λεπτομέρεια.

Όλα ξεκίνησαν μόλις ανακοινώθηκε ότι οι Scorpions με Uli, Mike και Herman θα εμφανίζονταν ζωντανά στο Wacken Festival. Μετά από σύντομες συζητήσεις με τον Αντώνη (που θα πήγαινε) αποφάσισα να το κάνω και εγώ αυτό το ταξίδι. Ούτε τις διακοπές που θα έχανα με ένοιαξε ούτε τα χρήματα ούτε τίποτα! Το όνειρο της ζωής μου θα γίνονταν πραγματικότητα! Μαζευτήκαμε λοιπόν 6 άτομα (Εγώ με την Έφη, ο Κωστάκης με την Λένα και ο Ανδρέας με την Θεώνη), οργανώσαμε τα πάντα και ετοιμαστήκαμε για το όνειρο!

Το πρώτο βράδυ μας βρήκε στο Βερολίνο. Αν και κουρασμένοι από το ταξίδι ήπιαμε μερικές μπυρίτσες στο bar του ξενοδοχείου συζητώντας γι’ αυτό που μας περίμενε σε 2 μέρες! Είχαμε όλοι τρομερή ανυπομονησία για την συναυλία αυτή! Μπορεί τους Scorps να τους έχουμε δει πολλές φορές αλλά αυτή η φορά θα ήταν η ΑΠΟΛΥΤΗ!

Την επόμενη μέρα πήραμε το van που είχαμε κλείσει από την Ελλάδα και ξεκινήσαμε για Αμβούργο. Μετά από μερικά wrong turns (!!!) καταφέραμε και φτάσαμε στον προορισμό μας! Βγήκαμε για μια βόλτα …φάγαμε και ήπιαμε αλλά το μυαλό μας ήταν 50 km βόρεια του Αμβούργου, στο χωριουδάκι του Wacken! Τελικά αποφασίσαμε να κοιμηθούμε νωρίς για να έχουμε την επόμενη μέρα γεμάτη!

Στις 3 του Αυγούστου το εγερτήριο ήταν πρωινό! Την κάναμε νωρίς νωρίς με τα καλά μας (t-shirts Scorpions, αθλητικά παπούτσια, κλπ!). Πλησιάζοντας στον προορισμό μας είδαμε αρκετά αυτοκίνητα με αυτοκόλλητα από διάφορα συγκροτήματα, σημάδι ότι ήμασταν στον σωστό δρόμο! Καναδυό χιλιόμετρα πριν το Wacken τα μαλλιά μάκραιναν, τα ρούχα μαύριζαν και η μουσική δυνάμωνε. Μέχρι που μπήκαμε στο Wacken … τον απόλυτο μεταλλικό παράδεισο. Κόσμος με Metal μπλουζάκια στους δρόμους, δυνατή μουσική, μπύρες και το κέφι στο ζενίθ! Πραγματικά και να μου το έλεγαν δεν θα το πίστευα. Οι Γερμαναράδες έχουν στήσει μια απίστευτη βιομηχανία Metal σε αυτό το χωριουδάκι και κάθε χρόνο γίνεται το μεγαλύτερο μεταλλικό πανηγύρι! Κάπου εκεί άρχισε η ζήλια να τρυπώνει μέσα μου. Δηλαδή πόσο δύσκολο είναι να γίνει κάτι τέτοιο και εδώ στην χώρα μας? Οι σκέψεις έφυγαν όμως από το μυαλό μου γιατί κάποια στιγμή πλησιάσαμε στο χώρο συγκέντρωσης των εκδρομέων του festival.  Εκεί έπαθα το πρώτο σοκ της ημέρας! Μια αχανής έκταση με σκηνές … θα είχε τουλάχιστον 40 χιλιάδες κόσμο … ίσως και περισσότερο! Ένα μεγαλειώδες θέαμα με μεταλλάδες όλων των ηλικιών. Από πιτσιρίκια μέχρι 60άρηδες! Η μουσική να δονεί την περιοχή … από σύγχρονα metal groups (που δεν γνωρίζω) μέχρι και Saxon, Dio και φυσικά Scorpions!

Αποφασίσαμε να μην χάσουμε άλλο χρόνο και να κατευθυνθούμε προς τον χώρο που θα ήταν το festival. Εκεί ήρθε το δεύτερο σοκ! Ένας τεράστιος χώρος σε δύο τμήματα. Το ένα ήταν ο καθαρά συναυλιακός χώρος, και το άλλο ήταν η μεταλλική αγορά, τα φαγάδικα και τα μπυράδικα! Μιλάμε ότι την αγορά ήθελες μισή μέρα για να την γυρίσεις με την άνεσή σου! Εκεί έγιναν οι κατάλληλες αγορές … μπαντάνες, μπλούζες, cds, posters κλπ. Μπορούσες να βρεις την κατάλληλη ενδυμασία για μια συναυλία! Το τι δερμάτινο είχε δεν περιγράφεται! Ήταν πραγματικά απίστευτο αυτό που βίωνα! Δεν ήξερα τι να διαλέξω! Τελικά περιορίσθηκα σε μπανάνες και  μπλουζάκια των Keel, Tygers Of Pan Tang, Ratt, εθνικής Παραγουάης (Nelson Valdez) και κάτι cd TNT. Ο παράδεισος του μεταλλά!

Μετά ήρθε η ώρα της μάσας! Το τι υπήρχε στον χώρο δεν λέγεται! Από μπριζόλες, λουκάνικα, γύρους, κεμπάπ, κινέζικα, μακαρόνια, κρέπες, πίτσες … τα πάντα! Μετά ήρθαν οι μπύρες, οι μπύρες και οι μπύρες! Ότι γουστάρεις το έχεις! Ο κόσμος να τραγουδάει και γενικά το κέφι να περιφέρεται στον χώρο!

Λίγο πριν μπούμε κάναμε και μια βόλτα από το merchandise του festival. Άπειρα σχέδια για να διαλέξεις, ότι επιθυμεί η ψυχή σου. Φυσικά εγώ τίμησα το καλύτερο απ’ όλα δηλαδή το Wacken t-shirt της ημέρας των Scorpions με τον σκορπιό να βγαίνει από το κρανίο του Wacken!

Μόλις περάσαμε στα ενδότερα (συναυλιακός χώρος) φάγαμε ένα ακόμα σοκ! Δύο τεράστιες σκηνές και μια Τρίτη (για τις ανεξάρτητες μπάντες). Στην κεντρική μεγάλη θα παίζανε οι Σκορπιοί. Η ανυπομονησία είχε φτάσει στο μεγαλύτερό της σημείο!. Πρώτη βγήκε η μπάντα του γιου του Schenker. 4 πιτσιρικάδες που βαράγανε Old school hard rock δεκαετίας 70. Αρκετά καλοί μέχρι που έλαβα ένα μήνυμα από τον Αντώνη και τον Νίκο! Οι Scorps είχαν πάει για meet and greet!!! Φύγαμε για φωτογραφίες!

Εκεί ήταν μαζεμένοι όλοι τους! Μαζί με τον Uli σαν τα παλιά! Κόντεψα να κλάψω από την χαρά μου! Είχαμε ταξιδέψει τόσα χιλιόμετρα για να τους δούμε μαζί και εκεί στέκονταν σαν φωτογραφία παλιά! Με λίγες ρυτίδες παραπάνω και λιγότερα μαλλιά αλλά χαμογελαστοί … λες και δεν πέρασε μια μέρα από τότε που ο Uli αποφάσισε να ακολουθήσει διαφορετικό μουσικό μονοπάτι από την υπόλοιπη παρέα. Η νύχτα θα ήτανε μεγάλη! Συναντηθήκαμε με όλο το club που είχε ακολουθήσει τους Σκορπιούς στο Wacken και βγήκαν οι καθιερωμένες φωτογραφίες!

Επιστροφή στην κεντρική σκηνή που ετοιμάζονταν να βγούνε οι Victory! Επειδή στην Ελλάδα δεν έχουμε την ευκαιρία να δούμε τέτοιες καλές και αδικημένες μπάντες είχα μεγάλη αγωνία για το πώς θα παίζανε μπροστά σε τόσες χιλιάδες κόσμο. Γερασμένοι και αυτοί αλλά φρέσκοι στην σκηνή έδωσαν ένα δυνατό show που μόνο μπάντες με κάποια ηλικία δίνουν.

Η ώρα πέρασε και ο Μιχαλάκης ετοιμάζονταν να βγει στην σκηνή. Έδωσε στον κόσμο μερικά πολύ κλασσικά κομμάτια του αλλά για να πω την αλήθεια δεν με εντυπωσίασε. Ίσως να ήταν και η ανυπομονησία μου για τους Scorpions τόσο μεγάλη που δεν μπορούσα να περιμένω άλλο!

Στις 22:00 περίπου η αναμονή τελείωσε!!! Οι τεράστιοι Σκορπιοί βγήκαν στην σκηνή! Φρέσκοι όσο ποτέ. Δυνατοί λες και ήταν 20άρηδες αλλά με πείρα 40 ετών! Ο ήχος εκκωφαντικός, σε ηλέκτριζε συνέχεια! Coming Home και οι δικοί μας Σκορπιοί επιστρέφουν πιο δυνατοί από ποτέ! Bad Boys Running Wild, The Zoo, Loving You Sunday Morning, Make It Real και τα μυαλά στα κάγκελα! Τυπικό Scorpions show! Και ξαφνικά ο κοντοπίθαρος Θεός Klaus προλογίζει … τον Uli Roth. Ladies and gentlemen Mr Uli Jon Roth! Εκεί πραγματικά δάκρυσα! Πόσα χρόνια το περίμενα αυτό και τελικά είχε φτάσει η ευλογημένη αυτή ώρα για να το δω με τα μάτια μου! Ο Roth με τον μοναδικό του ήχο ζωγράφιζε πάνω σε αθάνατα κομμάτια όπως το Pictured Life , το Speedy’s Coming το Dark Lady και το αθάνατο ΕΠΟΣ We’ll Burn The Sky που είχα την ευκαιρία να το δω με τους Scorpions, με τον Roth και τελικά μαζί! Τα λαρύγγια μας κόντευαν να σπάσουν! Τραγουδούσαμε με όλη μας την δύναμη για να ακουστούμε δυνατά! Για να ξέρουν ότι ήμασταν μαζί τους! Ο Uli αποχώρησε μέσα σε θερμά χειροκροτήματα! Επιστροφή στο παρών με ύμνους όπως τα Love ’em Or Leave ‘Em, Don’t Believe Her (ποιος το περίμενε άραγε?) και Tease Me Please Me. Η κούραση έχει αρχίσει να μας καταβάλει (γέροι άνθρωποι γαρ!!!) και θέλουμε ένα τονωτικό! Και ήρθε … Ο Μιχαλάκης ο Schenker ανέβηκε στην σκηνή πλάι στον αδελφό του! Είναι η σειρά του Lovedrive album! Coast To Coast, Holiday, Lovedrive και Another Piece Of Meat. Άντε τώρα να ηρεμήσεις!

Δηλαδή τι μπορείς να κάνεις ακούγοντας τέτοια κομμάτια? Μετά από το κλασσικό σόλο του Kottak (και τα ακόμα πιο κλασσικά σπασίματα μπουκαλιών στο κεφάλι του) την θέση πίσω από τα τύμπανα πήρε ο ψαρομάλλης πια Herman Rarebell. Αλήθεια γιατί όλοι οι drummers ασπρίζουν πρώτοι? Εκεί πια κοντέψαμε να λιώσουμε! Δεν είναι λίγο να ακούς τα Blackout και No one like you με Herman στα τύμπανα! Κάπου εκεί ένιωσα μια μεγάλη ολοκλήρωση!  Που να ήξερα όμως ότι τα καλύτερα ακολουθούσαν αργότερα! Ο Matthias έριξε ένα σόλο για να ηρεμήσουμε λίγο και η συναυλία έκλεισε με τα Big City Nights και Can’t Get Enough! Περιμέναμε όλοι μας το encore να είναι τυπικό. Στις 2 προηγούμενες ώρες είχαμε δει σχεδόν τα πάντα! Και όντως … έτσι ήταν. Μετά το Still Loving You όμως πάθαμε το μεγαλύτερο σοκ! Ανεβαίνουν όλοι στην σκηνή και αρχίζουν… In Trance και He Is A Woman She Is A Man! ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!!! Έχουμε τρελαθεί ομαδικώς! Ζούμε σε ένα όνειρο! Και το τελειωτικό χτύπημα ήρθε με ένα τραγούδι από τα παλιά … από τα πολύ παλιά! Πραγματικά δεν περίμενα ποτέ στην ζωή μου ότι θα άκουγα live τραγούδι από το Lonesome Crow! Ούτε καν διασκευή από άλλο συγκρότημα! Εκείνο το βράδυ λοιπόν έγινε το αδιανόητο! Οι κύριοι Klaus, Rudi, Matthias, James, Pawel, Uli, Michael, Herman και Tyson (ο γιος του Schenker) αποφάσισαν να παίξουν το In Search Of The Peace Of Mind. Εκεί κάπου αποφάσισα ότι τα έχω δει όλα στην ζωή μου και θα βλέπω συναυλίες στο μάλλον καθαρά από χόμπι! Δηλαδή τι άλλο μπορώ να δω ζωντανά?

Κάπου εκεί αποχώρησαν και οι Scorpions παίξανε το Dynamite με ορισμένα προβληματάκια που πραγματικά δεν με χαλάσανε καθόλου αφού ότι είχε προηγηθεί ήταν διαστημικό! Πάντως το τελικό χτύπημα ήρθε στο τέλος! Εκεί που νομίζαμε ότι τα πάντα έχουν τελειώσει … μια νέα έκπληξη μας συντάραξε … Ένας τεράστιος μεταλλικός σκορπιός έκανε την εμφάνισή του στην σκηνή! Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα! Rock You Like A Hurricane με τον σκορπιό να δίνει μια επιβλητική εικόνα στα τελευταία επτά της συναυλίας. Λίγο πριν τις 1:00 και ύστερα από λίγο λιγότερο από 3 ώρες αποχώρησαν από την σκηνή και το όνειρο τελείωσε! Ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη μας μόνο έδειχνε πως ότι βιώσαμε ήταν αληθινό!

Δεν μετάνιωσα ούτε μια στιγμή γι’ αυτό το ταξίδι. Ήταν ένα ταξίδι στο όνειρο. Ένα όνειρο που κράτησε 3 ώρες. Ένα όνειρο που δεν πίστευα ποτέ ότι θα παρακολουθήσω. Πραγματικά χαίρομαι για εμάς που συνεχίζουμε και αγαπάμε και στηρίζουμε αυτή την τεράστια μπάντα. Αυτή η βραδιά ήταν η απόδειξη σε όλους τους επικριτές τους. Ένας Klaus που σχεδόν φέρνει το World Wide Live. Ένας Rudy που νομίζεις ότι είναι 30 χρονών. Ένας Matthias βγαλμένος από τα 80s. Ένας James παλαβός όσο ποτέ. Ένας Pawel που μέρα με την μέρα γίνεται και αυτός σκορπιός. Ένας Michael που πέρα από τις κακουχίες των τελευταίων ετών δείχνει πόσο μεγάλος μουσικός είναι. Ένας Herman που ενώ τα μαλλιά του είναι εντελώς άσπρα το απίστευτο στυλ του έχει παραμείνει το ίδιο. Και τέλος ένας άγγελος, ο Uli να μας μαγεύει με τις ίδιες μελωδίες που μας μαγεύει εδώ και πολλά χρόνια.

Τελικά ήμασταν πολύ τυχεροί! Σε μερικά χρόνια θα το διηγούμαστε στα παιδιά μας με καμάρι! Είδα τους Scorpions στο Wacken … A Night To Remember … Forever …

Γράφει ο:

Χρήστος Κάππας

 

3 Αυγούστου 2006. Μια μέρα σταθμός, μια ιστορική μέρα για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να βρεθούμε στο Wacken της Γερμανίας. Ο χώρος τεράστιος έως αχανής. Καμία σχέση με τα ελληνικά φεστιβάλ που είχα πάει μέχρι τότε. Υπήρχε επιπλέον και ξεχωριστός χώρος για meet and greet.

Ακόμα δεν είχα πιστέψει τι επρόκειτο να δω σε λίγες ώρες. Ήμασταν τόσο ενθουσιασμένοι οι 10 Έλληνες που βρεθήκαμε εκεί …Ώσπου ήρθε η ώρα που οι Σκορπιοί βγήκαν. Έχοντας προσθέσει στη σύνθεσή τους Michael Schenker, Herman Rarebell και φυσικά τον ύψιστο Uli Roth. Όλα ήταν τόσο γαμάτα και άψογα. Έπαιξαν τραγούδια που δεν φανταζόμουν ποτέ μα ποτέ ότι κάποια μέρα θα τα άκουγα live από τους ίδιους τους Scorpions, όπως Pictured Life, Speedy’s Coming, Dark Lady. Είχαμε πωρωθεί τόσο, που αρχίσαμε να χοροπηδάμε με μανία από την χαρά μας. Αφού ένας Γερμανός που καθόταν μπροστά μας – γιατί προφανώς δεν είχε ξαναδεί Ελληνικό κοινό σε συναυλία – και του άρεσε τόσο πολύ το στυλ μας που επέμενε να μας κεράσει μπύρα.

Έμοιαζε με όνειρο και όμως ήταν πραγματικότητα αυτό που ζούσαμε εκείνη τη στιγμή. Ή καλύτερα, η κάθε στιγμή ήταν μοναδική, ανεπανάληπτη. Ποιος θα μου έλεγε ότι θα άκουγα live το In Search Of The Peace Of Mind? Κι ενώ νόμιζα ότι με αυτό το τραγούδι θα τελείωναν και οι εκπλήξεις, κάτι άλλο ήρθε να με διαψεύσει. Μετά το 3ο encore κι ενώ νόμιζα ότι θα τελείωνε αυτή η βραδιά, άρχισε να ακούγεται ένας ήχος μπάσος, βαθύς και υπόκωφος σα να γινόταν σεισμός. Ξαφνικά το τεράστιο κουτί της σκηνής όπου πάνω του βρίσκονταν τα drums, άνοιξε από μπροστά και από μέσα άρχισε να βγαίνει αργά – αργά και επιβλητικά ένας γιγαντιαίος σκορπιός. Αφού είχε εμφανιστεί λοιπόν ολόκληρος έξω, ύψωσε το κεντρί του και βγήκαν στην σκηνή πάλι όλοι μαζί για να παίξουν Rock You Like A Hurricane. Εκείνη την ώρα το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν To Be With You In Heaven γιατί όντως βρισκόμουν στον Παράδεισο … Αυτό το θέαμα δεν ήταν δυνατό να περιγραφεί με λόγια. Μόνο εμείς που το ζήσαμε μπορούμε να καταλάβουμε τι συναισθήματα μας δημιουργήθηκαν εκείνη τη στιγμή.

Νιώθω πραγματικά πολύ τυχερή που κατάφερα να παρευρεθώ σε αυτό το φεστιβάλ. Η 3η Αυγούστου 2006 θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό και την ψυχή μου για πάντα όσο ζω. Ήταν από τις ωραιότερες εμπειρίες που είχα μέχρι τώρα στη ζωή μου. Ήταν εμπειρία ζωής το Wacken. Και πώς να μην ήταν άλλωστε, όταν οι Scorpions από μόνοι τους είναι εμπειρία ζωής?

Γράφει η

Έφη Αναγνωστού

Rock Pages in Greece

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More